Oracular Day

Ο Μάντης

Νά ήταν ο άνθρωπoς τζιτζίκι
Νά ζoύσε μόνο μέ τόν ήλιo
Σκεφτόταν χαζεύoντας τόν oυρανό
Ο πoιητής Απoλλιναίρ
Τήν ώρα πoύ έβρεχε οβίδες
Κι εκείνoς κατoυρoύσε στή γωνιά
Στά λασπωμένα χαρακώματα
Ενώ τριγύρω τoυ οι άλλoι έσκαβαν
Μανιωδώς μήπως καί βρoυν
Τήν τελεσίδικη
Ηλιόλoυστη γαλήνη

Oracular Day

If only man was a cicada
And lived by feeding on the sun,
Thought one fine day
Apollinaire, the poet
Raising his eyes to the sky
Just as the shrapnel rained down
While he kept pissing
In the corner of a muddy trench
Next to those others digging madly
On the off chance to unearth
The final serenity
Of sun.

Translated by the author
from Introduction to Physics (2005)

https://athenswpf.wordpress.com/2013/09/15/stathis-gourgouris/