Composition for keyboards, metal noise, broken chairs, restaurant babble, marimba, backwards guitar, and solo saxophone based on the poem manifesto "We, the few" by the Greek surrealist poet Yiorgos Makris (1923-1968), translated below by Stathis Gourgouris.
Ιnitially commissioned by the Greek journal Hartis for its inaugural issue (www.hartismag.gr/hartis-1/klimake…o-kthsews-kosmoy)
-----------------
ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΛΙΓΟΙ
Είμαστε εμείς οι ονειροπαρμένοι τρελλοί της γης
με την φλογισμένη καρδιά και τα έξαλλα μάτια.
Είμαστε οι αλύτρωτοι στοχαστές και οι τραγικοί ερωτευμένοι.
Χίλιοι ήλιοι κυλούνε μες στο αίμα μας
Κι ολούθε μάς κυνηγά το όραμα του απείρου.
Η φόρμα δεν μπορεί να μας δαμάσει.
Εμείς ερωτευθήκαμε την ουσία του είναι μας
και σ’ όλους μας τους έρωτες αυτήν αγαπούμε.
Είμαστε οι μεγάλοι ενθουσιασμένοι και οι μεγάλοι αρνητές.
Κλείνουμε μέσα μας τον κόσμο όλο και δεν είμαστε τίποτε απ’ αυτόν τον κόσμο.
Οι μέρες μας είναι μια πυρκαγιά κι οι νύχτες μας ένα πέλαγο.
Γύρω μας αντηχεί το γέλιο των ανθρώπων.
Είμαστε οι προάγγελοι του χάους.
Γιώργος Μακρής (1950)
WE, THE FEW
We are the earth’s dream-conquered madmen
with flaming heart and frantic eyes.
We’re unredeemed contemplators and tragic lovers.
A thousand suns flow through our veins
and everywhere we’re hunted by visions of infinity.
No form can tame us.
We fell in love with the essence of ourselves
and in all our lovers this is what we love.
We are the great enthusiasts and the great refusers.
We shut the world inside us and we are nothing of this world.
Our days are fire and our nights an open sea.
Resonating human laughter surrounds us.
We are the early messengers of chaos.
Yiorgos Makris (1950)
https://soundcloud.com/stathis-gourgouris/the-early-messengers-of-chaos